Kademeli artan bir yaş şartı adalet getirir mi? Getirmez, anayasanın eşitlik ilkesine aykırıdır. 1999 sonrası işe girişliler için yıllara göre çoğalan prim günü önerisi,
tarafından yeterince incelenmeden düzenlenmiş. Neden mi? 2000 yılında işe giren vatandaşla 2008 de işe giren vatandaş arasında prim ve yaşta fark olamaz, olursa bu anayasanın eşitlik ilkesine aykırıdır.
Kademe olacaksa, yaşa bakılmaksızın prim günlerinde olmalıdır. 1999 Sonrası işe girişliler için ve #TekSGK yasası kapsamında, prim günleri, 3600, 5000, 6250, 7000, 9000, 11000 gün olarak belirlenmelidir. Pek çok iş kolunda 7 bin prim gününe ulaşılamamakta, vatandaşlarımız belirli bir yaştan sonra, yaşlı oldukları gerekçesiyle işten çıkarılmakta ve sonrasında iş bulamamaktadırlar.
Bu nedenle 5000 primini dolduran dilerse bu primin karşılığı olan maaş vb sosyal hakları ile emekli olmalıdır. Prim ödemeye devam eden vatandaşlarımız, 6250 yada daha yüksek primlere ulaşırlarsa da maaş ve hakları o derece artmalıdır. Sosyal güvenlik yasası bazı vatandaşlarımıza diğerlerinden daha çok hak ve maaş veremez, bu durum eşitlik ilkesini bozar.
Bu nedenle SSK-Bağkur ayrımı da kalkmalı, tüm çalışanlar 99 sonrası için tek SGK yasasına tabi olmalıdır. Köklü bir sosyal güvenlik yasa değişikliğine ihtiyaç var ama bu yeni yasa 1999 yılındaki yasa gibi bazı kesimleri mağdur etmemeli, mağduriyetleri çözmelidir.
Bu kapsamda;
1- Doğum borçlanma hakkı çocuğu olsun olmasın tüm kadınlara sağlanmalıdır,
2- Staj ve çıraklık başlangıçları SGK başlangıcı sayılmalıdır,
3- Askerlik borçlanmaları vb borçlanmalar önceden ilan edilerek herkese eşit olarak uygulanmalıdır,
4- ABO katsayısı yeniden 2000 öncesi %62 oranına çekilmelidir.
5- İntibak yasası çıkarılarak emekli maaşlarındaki dönemsel farklar ortadan kaldırılmalıdır.
6- Seyyanen saçmalığı ortadan kaldırılmalı, tüm zamlar maaşlara yapılmalıdır.
7- Maaşlara zam oranları en düşük maaşla en yüksek maaşa aynı olmamalıdır, düşük maaşlara daha yüksek oran uygulanmalıdır, her eşit matematik, aritmetik eşit sonuç vermeyecektir.
8- Emekli maaşlarının asgari ücretin altında belirlenemeyeceği yasalara tekrar girmelidir.
Bunlar olmadan emeklilikte adalet, toplumsal barış ve refah sağlanmaz. Refahın eşit dağıtılmadığı, demokrasinin yerleşmediği ülkelerde devlet ve devletin bekası tehlikededir. Bir ülkeyi işgal tehlikesine sokan şey demokrasisizlik ve tek adam baskı rejimleridir. Tam demokrasisi olan hiç bir ülkeyi hiç bir emperyalist güç işgale kalkamaz.
